W lingwistyce traktuje się go jako grupę kilku języków zachodniogermańskich, które bywają określane jako języki niemieckie – jest mnóstwo dialektów i odmian. Standardowy język niemiecki (Standard Hochdeutsch) oparty jest na Biblii Marcina Lutra, która z kolei opiera się na języku mówionym z Górnej Saksonii i Turyngii.

Języki niemieckie (często w kontakcie z innymi językami) odegrały kluczową rolę w kształtowaniu się kilku innych języków. Przykładem jest tu wykształcony w średniowieczu język jidysz.

W Namibii ma status języka narodowego (w przeszłości był urzędowym). 30% populacji posługuje się tym językiem.

Kraje niemieckojęzyczne to: Niemcy (95%, 78,3 mln), Austria (89%, 7,4 mln), Szwajcaria (64%, 4,6 mln) i Liechtenstein (0,03 mln).

 

I wbrew powszechnej opinii język niemiecki wcale nie jest ani trudny ani bardzo twardy. Wręcz przeciwnie, jest bardzo logiczny, ma swoje zasady i bardzo mało wyjątków.

Kilka podstawowych zwrotów:

Guten Tag – dzień dobry

Guten Morgen – dzień dobry (w godz. porannych)

Auf Wiedersehen – do widzenia

Hallo – cześć

Tschüss – cześć, pa (na do widzenia)

Ich heiße Julia – Mam na imię Julia

Ich bin 20 (Jahre alt).  – Mam 20 lat

ja – tak

nein – nie

danke – dziękuję

bitte – proszę

Należy pamiętać, że w języku niemieckim występują trzy rodzajniki, które są odpowiednikiem naszych trzech rodzajów i odnoszą się do rzeczowników. Tak więc w języku niemieckim każdy rzeczownik ma swój rodzajnik, czyli rodzaj, dlatego też ucząc się nowych słówek, rzeczowników 🙂 zawsze robimy to wraz z rodzajnikiem, ponieważ rodzaj rzeczownika w j. niemieckim nie jest zgodny (nie zawsze) z rodzajem rzeczownika w j. polskim.

Nie można uczyć się niemieckiego rzeczownika bez jego rodzajnika!!!

die – rodzajnik żeński

der – rodzajnik męski

das – rodzajnik nijaki

 

die Mutter – matka

die Schwester – siostra

die Schule – szkoła

die Frage – pytanie

 

der Vater – ojciec

der Hund – pies

der Löffel – łyżka

der Strand – plaża

 

das Mädchen – dziewczynka

das Wetter – pogoda

das Kind – dziecko

das Auto – samochód

 

Kiedy poznamy już kilka wyrazów w j. niemieckim, tak, że będzie można złożyć z nich zdanie, trzeba się jeszcze nauczyć ich odmiany, ponieważ tak jak w języku polskim podlegają one koniugacji (odm. przez osoby) oraz deklinacji (odm. przez przypadki).

Aha, wszystkie rzeczowniki po niemiecku zawsze piszemy wielką literą!!!

JB