Równość to idea, która zbliża ludzi, choć niejednokrotnie wymaga odwagi, by dostrzec to, co kryje się pod powierzchnią różnic. W ramach projektu „W Obiektywie – dla równości. Prawdziwe historie” oddaliśmy głos osobom z doświadczeniem migracyjnym oraz pedagogom i nauczycielom, którzy każdego dnia wspierają dzieci, młodzież, a także swoich kolegów i koleżanki w często niełatwej rzeczywistości. To opowieści o wyzwaniach i budowaniu relacji na nowej ziemi – często dalekiej od rodzinnych stron, nierzadko nie z własnego wyboru. Te historie to nie tylko świadectwo determinacji i poszukiwania akceptacji, ale także drogowskaz ku bardziej otwartemu i empatycznemu społeczeństwu. Zapraszamy do odkrycia świata, który w swojej różnorodności nabiera prawdziwego piękna.

W OBIEKTYWIE – dla równości: prawdziwe historie

Migracja. Słowo, które budzi różnorodne emocje – od współczucia, przez lęk, po nadzieję. Za każdym razem kryje się za nim ludzka historia, pełna trudnych wyborów i nowych początków. Projekt „W OBIEKTYWIE – dla równości” pozwolił uchwycić te emocje z bliska. Przeprowadzając wywiady z uchodźcami, migrantami oraz przedstawicielami polskiego społeczeństwa, odsłoniliśmy fragmenty codzienności, w której migracja staje się zarówno wyzwaniem, jak i szansą. W centrum uwagi znalazły się dzieci i ich edukacja, kluczowy obszar w procesie integracji.

Tęsknota i trauma: Pierwsze kroki w nowym świecie

Dla dzieci i ich rodzin migracja to nie tylko zmiana miejsca, ale również bagaż trudnych wspomnień. „Przyjechałam z Ukrainy z dwojgiem dzieci. W ciągu kilku dni straciłam wszystko, co miałam. Wydawało mi się, że nigdy się nie odbuduję” – wspominała jedna z matek, która przybyła do Polski w czasie wojny. Dzieci, mimo młodego wieku, często zmagają się z traumą. Jak podkreślają psycholodzy, lęk przed nieznanym i tęsknota za domem są stałymi towarzyszami ich codzienności. „Niektóre dzieci boją się nawet wracać do szkoły po wakacjach – pamiętają, co się działo w ich kraju” – zauważył jeden z psychologów pracujących w gdańskiej szkole.

Szkoła jako przystań: Pierwsze kroki do integracji

Polskie szkoły stały się pierwszymi przystaniami dla dzieci migrantów, miejscem, gdzie mogą na nowo budować poczucie bezpieczeństwa. W jednej z gdańskich placówek, która przyjęła ponad 50 dzieci z doświadczeniem migracyjnym, kluczowym elementem stały się zajęcia integracyjne. „Zorganizowanie zajęć, które pozwalały oswoić się z nowym językiem i kulturą, było wyzwaniem, ale też ogromną szansą” – podkreśla dyrektor szkoły. Dzięki specjalnym programom, takim jak warsztaty artystyczne czy sportowe, dzieci mogły nawiązywać relacje z rówieśnikami i poczuć się częścią społeczności.

Równość w edukacji: Wyboista droga do sukcesu

Choć wiele szkół podejmuje działania na rzecz integracji, nie brakuje wyzwań. Wsparcie językowe, pomoc psychologiczna, dodatkowe szkolenia dla nauczycieli – to potrzeby, które wciąż nie są w pełni zaspokojone. „Więcej nauki języka polskiego, więcej szkoleń dla nauczycieli – to mogłoby realnie wyrównać szanse” – zauważył jeden z pedagogów. Mimo to tam, gdzie udało się zbudować odpowiednie zaplecze, widać efekty. „Te dzieci, mimo trudnych początków, odnajdują się w nowej rzeczywistości. Widzę, jak z każdym miesiącem stają się coraz bardziej pewne siebie” – dodaje nauczycielka z gdańskiej szkoły.

Most międzykulturowy: Migracja jako szansa

Migracja to nie tylko wyzwanie, ale również okazja do wzajemnego wzbogacenia się. Spotkania integracyjne, warsztaty międzykulturowe czy wspólne projekty pozwalają młodym ludziom dostrzec, że różnorodność to wartość. „W takich chwilach zaczynamy widzieć, że mimo różnic łączy nas więcej, niż się wydaje” – mówi polska uczennica uczestnicząca w warsztatach. Historie dzieci migrantów to nie tylko opowieści o stracie, ale też o sile i nadziei na nowe życie.  Szkoły, rodziny i całe społeczności odgrywają kluczową rolę w procesie integracji. To od nas wszystkich zależy, czy otworzymy się na tych, którzy szukają u nas schronienia i szansy na przyszłość. „Polska stała się dla mnie domem. Wierzę, że razem możemy stworzyć coś pięknego” – podsumowuje jeden z uczestników projektu.

Każda historia opowiedziana w ramach projektu „W Obiektywie – dla równości. Prawdziwe historie” to krok ku większemu zrozumieniu i akceptacji różnorodności. To nie tylko świadectwo codziennych wyzwań i triumfów, ale także dowód na siłę ludzkiej odwagi i empatii. Wspólnie uczymy się patrzeć na świat szerzej, widzieć w drugim człowieku jego pełnię, a nie tylko różnice. Te historie przypominają, że równość nie jest abstrakcyjnym pojęciem – to realna potrzeba, której spełnienie zaczyna się od naszej uwagi i otwartości.

Zespół dziennikarzy W OBIEKTYWIE

grudzień 2024


„W OBIEKTYWIE – DLA RÓWNOŚCI”    Projekt dofinansowany w ramach “Gdańskiego Funduszu Równości” Dofinansowano ze środków Miasta Gdańska